مقایسه کودکان با یکدیگر، تفاوت آموزش در کشورها با ایران

یکی از عوامل موثر در رشد شخصیت و تعالی افراد جوامع مدرن، روش های آموزشی این جوامع در آموزش و پرورش و توسعه روش های نوین آموزشی به خصوص در سال اول دبستان است.

بی شک محتوای آموزشی، اهداف آموزشی و روش های تدریس در پایه اول دبستان در نحوه شکل گیری شخصیت کودکان و میزان اعتماد به نفس آنها در آینده تأثیر گذار خواهد بود.

دکتر علیرضا عابدین، روانشناس و روان درمانگر در پژوهشی  تأثیر داستان های کتاب های درسی در رشد شخصیت کودک و مقایسه کتاب اول دبستان سه کشور ایران، آلمان و چین مورد بررسی قرار داده است.

در این نوشتار به دلیل اهمیت این موضوع، کارشناسان خلاصه نتایج این تحقیق را به سایت “به به شما خوانندگان عزیز تقدیم می کنند:

در این پژوهش مشخص شد چه نیازها و چه فشارهای محیطی توسط چه موضوعات داستانی در این کتابهای درسی به کودکان القاء می‌شود و این موضوعات چه تفاوتی در دنیای شرق وغرب دارند.

نتایج این پژوهش نشان داد نیازهای «پیروی؛ تسلیم و احترام » در ایران، «پیشرفت » در آلمان و «مهرورزی » در چین، سه نیاز اول و اصلی در سه کشور هستند.

کودک ایرانی می‌آموزد که طلب‌کننده و گیرنده (تلویحا مصرف کننده و تنبل) باشد؛ کودک چینی می‌آموزد دهنده و بخشنده (تلویحا تولیدکننده و کارگر) باشد و کودک آلمانی چیزی طلب نمی‌کند (تلویحا استقلال طلب) ولی تا حدی دهنده است.

به این ترتیب می‌توان نتیجه گرفت کودک ایرانی در کتاب درسی خود یاد می‌گیرد که مطیع و سر به زیر باشد. نگاه کودک ایرانی یا به سمت پایین است و یا از پایین به بالا نگاه می‌کند.

نگاه کودک چینی به اطراف است و یک نگاه دایره‌وار دارد، ولی کودک آلمانی یک حرکت و نگاه رو به جلو و هدفمند دارد.

در بین فشارهای مختلف محیطی، فشار «سلطه‌گری »، «فقدان » و «محیط نامأنوس » برای گروه ایرانی، فشارهای «مهرورزی » و «آموزش » درگروه چینی و فشارهای «پرخاشگری »، «از دست دادن » و «مهرطلبی» در گروه آلمانی بیشتر به چشم می‌خورد.

کودک ایرانی خود را در محیطی نأمانوس می‌یابد که در آن اشیاء و فرصت‌ها برای قهرمان داستان‌ها ناچیز به‌ نظر رسیده و منبع قدرت، سلطه‌گرانه تعیین‌کننده و جهت‌دهنده است.